Μελέτες για την επίδραση της Aλόης στον διαβήτη

Τι έδειξαν οι μελέτες για την εξασθένηση του οξειδωτικού στρες στην καταπολέμηση του διαβήτη.
Σας παραθέτουμε μερικά αποσπάσματα από τις αξιόλογες μελέτες που έγιναν από το Ισλαμικό Πανεπιστήμιο Αζάντ, του ΙΡΑΝ

Περίληψη: Το οξειδωτικό στρες έχει διαπιστωθεί ότι είναι ένας μηχανισμός υποκείμενου διαβήτη ως και τις επιπλοκές από την πάθηση του διαβήτη. Ο κύριος στόχος της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνηθεί η επίδραση της Aloe vera (Aloe barbadensis Miller) σε σχέση με την θεραπεία του οξειδωτικού στρες του ηπατικού ιστού σε στρεπτοζοτοκίνης (STZ) προκληθείσα διαβητικούς αρουραίους.
Το προϊόν υπεροξείδωσης λιπιδίων, μηλονικής διαλδεϋδης (MDA) και η μειωμένη περιεκτικότητα σε γλουταθειόνη (GSH) μετρήθηκε για να εκτιμηθούν οι ελεύθερες ρίζες που δραστηριοποιούνται στους ιστούς του ήπατος. Οι ενζυματικές δραστηριότητες της υπεροξειδάσης της γλουταθειόνης (GSH-Px), η δισμουτάση υπεροξειδίου (SOD) και καταλάσης (CAT) μετρήθηκαν ως δείκτες της αντιοξείδωσης σε ιστό ήπατος. Αρουραίοι τύπου Wistar έγιναν διαβητικοί με μία μόνο ένεση STZ (75 mg / kg ίρ).
Οι Αρουραίοι χωρίστηκαν τυχαία σε τέσσερις ομάδες, των 10 ζώων καθένα:

Ομάδα 1, υγιείς αρουραίους ελέγχου.

Ομάδα 2 μη-διαβητικούς αρουραίους που έλαβαν θεραπεία με 50 mg / kg σωματικού βάρους / ημέρα ενδοπεριτοναϊκή ένεση εκχυλίσματος Aloe vera.

Ομάδα 3, διαβητικούς αρουραίους.

Ομάδα 4, διαβητικούς αρουραίους που έλαβαν θεραπεία με εκχύλισμα Aloe vera (50 mg / kg σωματικού βάρους / ημέρα, ip) για 8 εβδομάδες. Στο τέλος του πειράματος, MDA περιεχόμενα του ηπατικού ιστού στις Ομάδες 3 βρέθηκε να αυξηθεί σημαντικά σε σύγκριση με την ομάδα 1 (Ρ <0,05) και του ήπατος επιπέδου MDA στην ομάδα 4 ήταν μειώθηκε σημαντικά σε σύγκριση με την Ομάδα 3 (Ρ <0,05). Το περιεχόμενο GSH, SOD, CAT και GSH-Px του ήπατος στην ομάδα 3 ήταν σημαντικά μειωμένη σε σύγκριση με ομάδες 1 (Ρ <0,05) και αυξήθηκαν στην ομάδα 4 σε σύγκριση με την Ομάδα 3 (Ρ <0,05).
Τα αποτελέσματα που προέκυψαν, έδειξαν ότι το εκχύλισμα Aloe vera είχε ανακουφίσει το οξειδωτικό στρες του ηπατικού ιστού συνεπαγόμενοι με στρεπτοζοτοκίνη στους διαβητικούς αρουραίους.

Τι είναι ο σακχαρώδης διαβήτης.

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια σοβαρή μεταβολική διαταραχή στην οποία συμβάλλουν στην έναρξη και την πρόοδο του, καθώς και τις επιπλοκές του κυρίως η κακή κατάσταση της υγείας. Πειστικές πειραματικές και κλινικές έρευνες έδειξαν ότι η ο σακχαρώδης διαβήτης χαρακτηρίζεται από υπεργλυκαιμία και παραγωγή δραστικών επίπεδων οξυγόνου τα οποία όσο αυξάνονται, τόσο σχετίζονται με διαταραχές στο μεταβολισμό των υδατανθράκων, και των πρωτεϊνών. Κανονικά, το επίπεδο του οξειδωτικού στρες και το μεταβολισμό του λίπους που εμφανίζεται σε μια δευτερεύουσα μορφή διαμορφώνεται με αντιοξειδωτικά συστήματα άμυνας].

Η απόλυτη ή η σχετική έλλειψη ινσουλίνης.

Ο διαβήτης συνδέεται με μεταβολές στην αντιοξειδωτική άμυνα του συστήματος. Το οξειδωτικό στρες εμφανίζεται όταν η ισορροπία μεταξύ των οξειδωτικών ενζύμων όπως καταλάση, υπεροξειδάση γλουταθειόνης, και αντιοξειδωτικών συστημάτων αλλάζει υπέρ του πρώην υπεροξειδίου της δισμουτάσης που έχουν δειχθεί και που οδηγεί στην παραγωγή των ελευθέρων ριζών οξυγόνου. Ακόμα υπάρχει αρνητική επίδραση του διαβήτη στον αμφιβληστροειδή χειτώνα και στα νεφρά.
Τα είδη οξυγόνου που εμπλέκονται στην παθογέννεση του νευρικού και του καρδιαγγειακού σύστηματος είναι καλά αναγνωρισμένη, πολλές ασθένειες συμπεριλαμβανομένης υποξίας, της υπερχοληστερολαιμίας, αλλά γενικά ακόμη λίγα είναι γνωστά για την επίδρασή της στο ήπαρ, η αθηροσκλήρωση, η υπέρταση, η βλάβη ισχαιμίας και επαναιμάτωσης Ωστόσο, η υπεροξείδωση των λιπιδίων και αντιοξειδωτική κατάσταση συμβάλουν στην καρδιακή ανεπάρκεια.
Έχει δειχθεί ότι οι ασθενείς του ηπατικού ιστού μελετήθηκαν από Feillet-Coudray και έχουν μειωμένη αντιοξειδωτική αμυντικά συστήματα.
Φυτικά φάρμακα που περιέχουν Aloe vera τζελ έδειξε επίσης υπογλυκαιμική δράση που προέρχονται από τα φυτικά εκχυλίσματα τα οποία χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο σε συμπτώματα σακχαρώδη διαβήτη σε ασθενείς εξαρτώμενους από ινσουλίνη και μη-ινσουλίνη για τη θεραπεία μιας ευρείας ποικιλίας κλινικών ασθενειών.
Δίνοντας περισσότερη προσοχή στους αρουραίους με σακχαρώδης διαβήτη, βρέθηκαν ότι οι καταβληθέντες φυσικές ουσίες είχαν πιο προστατευτικές επιδράσεις και είναι πιο αποτελεσματικές σε μη ινσουλινοεξαρτώμενους από σακχαρώδη διαβήτη.
Τα αντιοξειδωτικά υπερτερούν έναντι των χημικών που επάγονται σε τοξικότητες. Οι οξείες και χρόνιες επιπτώσεις της Aloe vera τζελ με την μορφή Φυτικών σκευασμάτων με ταυτόχρονη αντιοξειδωτική δράση μελετήθηκαν ως προς τα επίπεδα γλυκόζης στο πλάσμα του διαβητικού έτσι ώστε να είναι περισσότερο χρήσιμα στην διαχείριση του διαβήτη στα ποντίκια και βρέθηκε να μειώνει τα επίπεδα γλυκόζης στο πλάσμα του διαβήτη.
Η χρήση τους μόνο ή σε συνδυασμό με από του στόματος τζελ της αλόης έχει επίσης βρεθεί να βοηθούν σε όσους έχουν υπογλυκαιμικές τάσεις, η ινσουλίνη μπορεί να βοηθήσει στην καλύτερη αντιμυκητιακή δράση και πιστεύεται ότι η Αλόη Βέρα πιθανό βοηθά στον έλεγχο του επιπέδου γλυκόζης στο αίμα σε διαβητικά άτομα.
Φυσικά περιέχει αντιβιοτικές ουσίες για να βοηθήσει στην πρόληψη ως αντιοξειδωτικό και βοηθούν στην ενίσχυση της ενδογενούς αντιοξειδωτικής λοίμωξης και άμυνονται από αντιδραστικά είδη οξυγόνου (ROS) φέρνοντας σιγά σιγά την αποκατάσταση της βλάβης.
Η μελέτη αυτή πάνω στην Αλόη Βέρα (Aloe barbadensis Miller), έχει τεράστια σημασία λόγω του ότι σχεδιάστηκε για να αξιολογήσει την αντιοξειδωτική δράση της παίζοντας κρίσιμο ρόλο στην πρόληψη των ασθενειών.
Η έρευνα σχετικά με την επίδραση της Aloe vera αφήνει εξαγόμενα συμπεράσματα (Aloe barbadensis Miller) είναι μια πολυετής, αντιοξειδωτική κατάσταση του ηπατικού ιστού σε πειραματικά χυμώδεις ανήκουν στην οικογένεια Liliaceal.
Έχει υποβληθεί έκθεση σχετικά με την επίδραση της Aloe vera φύλλα σαν φυτό που φυτρώνει σε ζεστά, ξηρά κλίματα. Ίσως η επιβίωσή της σε ένα σκληρό περιβάλλον ενθαρρύνει τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι Aloe vera έχει θετικά αποτελέσματα ως προς την επούλωση των πληγών καθώς και αντιβιοτικά αποτελέσματα.
Όλα τα άλλα χημικά που χρησιμοποιήθηκαν στην έρευνα, αναλυτικά έχουν αναφερθεί ότι διαθέτουν ανοσορυθμιστικές, αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες υψηλού βαθμού.
Όλα τα χημικά που χρησιμοποιούνται σε αυτή τη μελέτη ήταν αναλυτικά με UV προστατευτικό, πρωτόζωων και κατά την επούλωση και θεραπεία εγκαυμάτων υψηλού βαθμού και λαμβάνονται από την Nanjing Jiancheng καθώς και η προώθηση των ιδιοτήτων της.
Το εκχύλισμα ολόκληρων ζελέ της Aloe vera από το Εμβιομηχανικό Ινστιτούτο, Nanjing, στην Κίνα, έχουν αναφερθεί ότι έχει διάφορες φαρμακολογικές ιδιότητες, ειδικά για την επούλωση του τραύματος από κάψιμο, μελέτες ανάλογες έχουν γίνει και από το Πανεπιστήμιο Azad, του Ιράν. Ολόκληρο το εκχύλισμα βρέθηκε να έχει αντιφλεγμονώδη δραστικότητα που προκλήθηκε από καρραγενάνη οίδημα σε πέλματα αρουραίου. Ο Διαβήτης που προκλήθηκε είχε θεραπευτικά οφέλη από την άποψη της σταθεροποίησης της νόσου με ενδοφλέβια ένεση στρεπτοζοτοκίνης (Sigma, St Louis, και την επιβίωση σε ασθενείς με προχωρημένους συμπαγείς όγκους. ΜΟ, USA) στην ουραία φλέβα σε δόση 65 mg / kg ανάλογου σωματικού βάρους.
Το αυτοσχέδιο STZ διαλύθηκε σε 0,1 Μ ανά mg πρωτεΐνης και η αντιοξειδωτική δραστικότητα του, εκφράστηκε ως ψυχρό ρυθμιστικό διάλυμα κιτρικού νατρίου, ρΗ 4.5. Μετά από 18 ώρες, τα ζώα με αυθαίρετες μονάδες ανά mg πρωτεΐνης. Ο βαθμός της υπεροξείδωσης των λιπιδίων τα επίπεδα γλυκόζης νηστείας στο αίμα είναι μεγαλύτερη από 120-250 mg / dl σε ομογενοποιημένο ιστό ήπατος προσδιορίστηκε σε όρους που θεωρήθηκαν διαβητικοί και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στην παρούσα μελέτη ως δραστικές ουσίες θειοβαρβιτουρικού οξέος (TBARSs). Η Γλυκόζη στο αίμα εκτιμήθηκε χρησιμοποιώντας έναν σχηματισμό, ακολουθώντας το πρωτόκολλο του Esterbauer και ένα γλυκόμετρο αφής (αισθητήρας Accu-chek) της Roche Cheesman. Ο SOD δραστικότητα μετρήθηκε με Nishikimi Diagnostics, Γερμανία. μέθοδο, και τροποποιήθηκε με την μέθοδο Kakkar.

Θεραπεία των ζώων: Σαράντα υγιείς άρρενες αρουραίοι Wistar με συγκέντρωση του ενζύμου για την απαγόρευση της δημιουργίας χρωμάτων σε (Περίπου 180-200 g σωματικού βάρους), κάτω από τις συνθήκες της μελέτης. Η μελέτη έγινε, στο Ισλαμικό Πανεπιστήμιο του Αζάντ. Όλα τα ζώα μετρήθηκαν με την μέθοδο Claiborne, και βασίστηκαν σε ένα φυσικό φωτοπερίοδο για την διάσπαση του υπεροξειδίου του υδρογόνου καθώς και σε κλιματιζόμενο χώρο με θερμοκρασία δωματίου. Η δραστηριότητα GSH-Px ήταν για 1 εβδομάδα πριν από την εκτέλεση του πειράματος.
Με μια γενική κλίμακα διατροφής, μετρήθηκε με την μέθοδο Rotruck, και εκφράστηκε ως ισορροπημένη διατροφή και με νερό βρύσης δοθέν κατά βούληση, δόθηκαν, με βάση σε μικρογραμμομόριο GSSG / λεπτό / χιλιοστόγραμμο πρωτεΐνης Η διάρκεια του πειράματος ήταν 8 εβδομάδες.
Οι αρουραίοι διαιρέθηκαν τυχαία σε 4 ομάδες (10 αρουραίοι καθένα) ως το εξής:

Ομάδα 1, υγιείς αρουραίους ελέγχου έλαβαν ισότονο 2Η O GSSG HO 2GSH αλατούχο διάλυμα (ISS, 10 ml / kg) ενδοπεριτοναϊκώς,

Ομάδα 2 μη-διαβητικοί αρουραίοι υπέστησαν αγωγή με 50 mg / kg σωματικού βάρους / ημέρα Στατιστική Ανάλυση: Το στατιστικό πακέτο για την ενδοπεριτοναϊκή (ε.π.) ένεση εκχυλίσματος Aloe vera σε Sciences (SPSS Α.Ε. Chicago, IL, USA),

Ομάδα 3,σε διαβητικούς αρουραίους χορηγούνται με ISS (10 ml / kg) η οποία χρησιμοποιήθηκε για στατιστική ανάλυση. Όλα τα δεδομένα είναι δίνονται μέσω ενδοπεριτοναϊκής (ip) διαδρομής.

Ομάδα 4, παρουσιάζονται ως μέσος όρος ± SEM. Πριν από την στατιστική ανάλυση, οι διαβητικοί αρουραίοι που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με Aloe vera εκχύλισμα των φύλλων καθώς και όλες οι μεταβλητές ελέγχθηκαν ως προς την κανονικότητα και την ομοιογένεια τους (50 mg / kg σωματικού βάρους / ημέρα, ip) για μία περίοδο 8 εβδομάδων.

Η διακύμανσης της χρησιμοποιώντας το Kolmogorov-Smirnoff και ζώα διαφορετικών ομάδων θυσιάστηκαν υπό ελαφρές Levene δοκιμές, αντίστοιχα. Τα δεδομένα που ελήφθησαν δοκιμάστηκαν υπό αναισθησία (διαιθυλαιθέρας) 1 ημέρα μετά το τέλος της περιόδου με ANOVA ακολουθούμενη από post-hoc πολλαπλών θεραπείων. Η δοκιμή σύγκρισης. Ρ <0,05 θεωρήθηκε στατιστικά με την μέθοδο MeasurementofAntioxidantActivity: και ήταν να απομακρύνονται αμέσως και πλύθηκαν σε φυσιολογικό αλατούχο διάλυμα με ομογενοποίημενα αποτελέσματα με ποσοστό 10% παρασκευάζεται σε 1.15% νν / ν του καλίου χλωρίδιο.
Το ομογενοποίημα φυγοκεντρήθηκε σε 7.000 χ g. Τα αποτελέσματα της επίδρασης, της καθημερινής θεραπείας της Aloe vera 10 λεπτά στους 4 ° C και το υπερκείμενο χρησιμοποιήθηκε για αφήνει εκχύλισμα σε δόση 50 mg / kg επί 8 εβδομάδες επί μέτρηση του οξειδωτικού στρες με την εκτίμηση των μειωμένων τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα των πειραματικών αρουραίων werepresented γλουταθειόνη (GSH) και καθορισμός της μηλονοδιαλδεΰδης στο Σχήμα 1. Το Aloe vera αφήνει εκχύλισμα που παράγεται (MDA), καθώς και αντιοξειδωτικά ένζυμα (ΑΟΕ) όπως σημαντικό υπογλυκαιμικό αποτέλεσμα σε κανονικές (Ρ <0,05) και δισμουτάση υπεροξειδίου (SOD), η καταλάση (CAT) και διαβητικά (Ρ <0,01) αρουραίοι μετά από 8 εβδομάδες από τη χορήγηση υπεροξειδάσης της γλουταθειόνης (GSH-Px). GSH, MDA, SOD, CAT Σχήματα 2-6 έδειξαν τα αποτελέσματα της Aloe vera φύλλα και GSH-Px μετρήθηκαν με χρήση σκευασμάτων εμπορίου με αντιοξειδωτική δράση του ηπατικού ιστού σε διαβητικούς αρουραίους, σύμφωνα με τα διαθέσιμα κιτ και σύμφωνα με το πρωτόκολλο του κατασκευαστή.
Τα MDA του ηπατικού ιστού στις Ομάδες 3 ήταν (Nanjing Jiancheng Εμβιομηχανικό Ινστιτούτο, Nanjing, βρέθηκε να αυξηθεί σημαντικά σε σύγκριση με την Κινεζική Ομάδα). 1 (P <0.05) και το ήπαρ επίπεδο MDA στην ομάδα 4 βρέθηκε μειωμένη γλουταθειόνη και προσδιορίστηκε από το περιεχόμενο (GSH) μειωμένη σημαντικά σε σύγκριση με την Ομάδα 3 (Ρ <0,05). σύμφωνα με τους Sedlak και Lindsay. Η GSH αντιδρά με τα περιεχόμενα GSH, SOD, CAT και GSH-Px του ήπατος σε 5,5-διθειοδις-2-νιτροβενζοϊκό οξύ και η απορρόφηση από την Ομάδα 3 ήταν σημαντικά εμφανείς σε σύγκριση με τα φάσματα του προϊόντος τα οποία όμως έχουν μέγιστη απορρόφηση στο Γκρουπ 1 (P <0.05) και GSH, SOD, CAT και GSH-Px 410 nm. Τα αποτελέσματα εκφράστηκαν ως mmol / gwt.Liver με αυξημένη δραστηριότητα στην ομάδα 4 σε σύγκριση με την υπόλοιπη Ομάδα και τα επίπεδα MDA εκφράστηκαν ως nmol MDA 3 (Ρ <0,05). Κάθε σημαντική μονάδα δραστικότητας SOD προσδιορίστηκε όπως απαιτείται 2 2 2.
Η υπεροξείδωση στον ηπατικό ιστό των αρουραίων αντανακλά οξειδωτικής επιπλοκές. Τα ευρήματα της Kakkar et al.
Για την μελέτη του στρες του ήπατος σε πειραματικό διαβήτη. Αυτά τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το οξειδωτικό στρες ξεκινά στις πρώιμη έναρξη του συνάδουν με τις διαπιστώσεις που αναφέρει ο Feillet-Coudray για τον σακχαρώδη διαβήτη και αυξάνει προοδευτικά. Ως εκ τούτου, η δομική βλάβη του ηπατικού ιστού ή άλλου που συνοδεύεται με αύξηση της ευαισθησίας προς το λιπίδιο και οι επιπλοκές του σακχαρώδη διαβήτη μπορεί να οφείλεται σε οξειδωτική υπεροξείδωση.
Τα δεδομένα της μελέτης μας αποκάλυψε, επίσης, ότι στο στρες, η καθημερινή θεραπεία με εκχυλίσμα Aloe vera βελτιώνει σημαντικά τους SOD, CAT και GPx δείκτες και αποτελούν μια αμοιβαία υποστηρικτική αντιοξειδωτική κατάσταση του ιστού του ήπατος αρουραίων. Η ομάδα της άμυνας κατά των ROS. SOD είναι μια μεταλλοπρωτεΐνη και που επάγεται με στρεπτοζοτοκίνη το οποίο είναι το πρώτο ένζυμο που εμπλέκεται στην αντιοξειδωτική άμυνα. Ο ρόλος του οξειδωτικού λιπιδίου και πρωτεΐνης σε βλάβη είναι ότι μειώνοντας το επίπεδο σταθερής κατάστασης.
Σε υπεργλυκαιμία, η οποία είναι παθογένεση της διαβητικής κατάστασης έχει ερευνηθεί ότι η γλυκόζη που παράγεται εκτενώς υφίσταται σε αυτο-οξείδωση. Το οξειδωτικό στρες, οδηγεί σε μια παραγωγή υπεροξειδίου και παράγει ελεύθερες ρίζες που με τη σειρά τους οδηγούν σε αυξημένη παραγωγή ROS, καθώς και υπεροξείδωση των λιπιδίων μετατρέποντάς τα σε λιποπρωτεΐνες.
Η CAT είναι εντοπισμένη σε αυξάνόμενο διαβήτη. Οι Έρευνες σχετικά με το ρόλο τους, τα υπεροξειδιοσώματα ή οι microperoxisomes, τα οποία καταλύουν την υπεροξείδωση των λιπιδίων σε διαβητικούς δημιουργώντας επιπλοκές παρεμποδίζοντας την αποσύνθεση του Η2Ο2 σε νερό και οξυγόνο και έτσι από την επεξεργασία των προϊόντων που σχηματίζονται. Προστατεύει λοιπόν το κύτταρο από οξειδωτική βλάβη που παράγεται από περιορισμούς στις διάφορες δοκιμασίες για τη μέτρηση της κατάστασης H2O2.
Το GPx καταλύει την αντίδραση των υδροϋπεροξειδίων και τα προϊόντα της υπεροξείδωσης των λιπιδίων. Ωστόσο, η TBA ανηγμένη γλουταθειόνη για να σχηματίσει δισουλφίδιο γλουταθειόνης (Θειοβαρβιτουρικού οξέος) δοκιμής για τη μέτρηση της μαλοναλδεΰδη (GSSG) και το προϊόν αναγωγής του υδροϋπεροξειδίου, εξακολουθεί να είναι η πιο αξιόπιστη μέθοδος για τη δοκιμασία.
Στη μελέτη μας, υποχωρεί στις δραστηριότητες των ενζύμων αυτών σε GSH (ένα σημαντικό μέρος του μη-ενζυματική ηπατικού ιστού στρεπτοζοτοκίνης επαγόμενων ζώων και του αντιοξειδωτικού συστήματιος) θειόλης(είναι μια σημαντική οργανική ένωση ) μη πρωτεΐνης στην καθοριστική επίτευξη σχεδόν της ομαλότητας στην θεραπεία οργανισμών, η οποία διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στο συντονισμό του οργανισμού των αρουραίων, δείχνουν το οξειδωτικό στρες που προκαλείται στις αντιοξειδωτικές διαδικασίες στον ηπατικό ιστό της άμυνας του οργανισμού.
Η παρατήρηση αυτή συμφωνεί απόλυτα με αυτές της ενδεδειγμένες συνέπειες. Το ύψος του MDA και μείωση Parihar et al. απέδειξαν υπογλυκαιμική κατάσταση GSH στα τμήματα του ηπατικού ιστού από διαβητικούς αρουραίους δείχνουν ότι και η αντιοξειδωτική δράση της Αλόης σε κατάσταση οξειδωτικού στρες, λόγω των ελευθέρων ριζών είναι η στρεπτοζοτοκίνη. Κατά τη χορήγηση του εκχυλίσματος Aloe vera, σε καθημερινή θεραπεία των διαβητικών αρουραίων με εκχύλισμα Aloe vera τα επίπεδα MDA έχουν μειωθεί και τα επίπεδα της γλουταθειόνης έχουν βελτιώσει σημαντικά την αντιοξειδωτική κατάσταση στον ιστό του ήπατος.
Αυτό δείχνει ότι ως εκ τούτου πιθανόν το εκχύλισμα Aloe vera είναι προφυλακτικό και υπάρχει βελτίωση στο οξειδωτικό στρες.
Η Υπεργλυκαιμία είναι το πρωταρχικό σύμπτωμα του διαβήτη και είναι παράγοντας στην ανάπτυξη των επιπλοκών του διαβήτη. Οι ελεύθερες ρίζες είναι η συγκέντρωση γλυκόζης η οποία βλάπτει άμεσα τα κύτταρα και προκαλεί χημικώς πιο αντιδραστικές ουσίες στον ανθρώπινο οργανισμό.
Η ανισορροπία μεταξύ στρες που προκαλείται από ηπατική βλάβη ή άμεσο γλυκαιμικό τραυματισμό του ήπατος που τοξινώνει τον οργανισμό.
Απόσπασμα από την μελέτη για την εξασθένιση του Οξειδωτικού Στρες του ηπατικού ιστού με στρεπτοζοτοκίνη σε διαβητικούς αρουραίους, μελέτες που υπάγονται στους Amouoghli Tabrizi Bahram και Mohajeri Daryoush 1 2 Τμήμα Κλινικών Επιστημών, Tabriz Branch, Ισλαμικό Πανεπιστήμιο Αζάντ, Tabriz, Ιράν 1 Τμήμα Παθοβιολογίας, Tabriz Branch, Ισλαμικό Πανεπιστήμιο Αζάντ, Tabriz, Ιράν

Συγγραφέας: Amouoghli Tabrizi Bahram, Τμήμα Κλινικών Επιστημών, Tabriz Branch, Ισλαμικό Πανεπιστήμιο Αζάντ, Tabriz, Ιράν.



Πηγή: www.pharmacyaloe.gr